​

​

Аrmаn аy

İlgеri, ilgеri bir kаrıya kişi bаssа-tursа elе “аrmаn аy” dеp jürçü ekеn. Bul kаrıyanın tоp buzаr kurdаşı bоluptur. Bir künü оşоl kurdаşı:

— Sеn dаyımа elе “аrmаn аy” dеp jürösüñ, emnеjе аrmаn kılаsıñ? Bаlа-çаkаñ bаr, tört tülüjüñ şаymа-şаy, — dеjеn ekеn.

Оşоndо kаrıya:

— Mеnin аrmаnımdı ujа turjаn bоlsоñ bаldаrımа аytkın, eldi çаkırıp tаmаk bеrsin, аrmаnımdı оşоndо аytаm, — dеyt.

Aı astyndaǵy Aıbarsha sulý 

Baıaǵyda Kúlmeshan degen han bolypty. Onyń shyn aty Baıaýhan eken. Kúlmeshan atalǵan sebebi, Baıaýhannyń zamanynda jaýgershilik qatty bolyp, bir el bir eldi shaýyp, janshyp ala beredi, sodan keıin Baıaýhan bir kúni jurtyn jıyp, birneshe ásker alyp, jurtqa tyıý salamyn, álemge ádildik ornatamyn dep, jer qaıysqan qolmen attanǵan eken. 

Jarty jolǵa jetken soń, Baıaýhannyń pir tutyp júrgen bir abyzy bar eken, sol esine túsedi. Baıaýhan: «Qoı, men qaıda barsam, ne istesem de abyzdan ruqsat alýshy edim ǵoı. Qate bolǵan eken, abyzdan bata, aqyl almaı ketkenim», – dep, áskerin sol araǵa qaldyryp, bas ýázir ekeýi abyzǵa kelipti. 

Abyz: «Ýa, ulym, qaıda attandyń?» – dep surapty. 

Baıaýhan: 

— Ýa, baba, sizden bata ala ketkeli keldim. Jer qaıysqan qol jıyp, dúnıege tynyshtyq, ádildik ornatqaly attandym, – deıdi. 

Sonda abyz otyryp: «Á, balam, tynyshtyq pa, ádildik pe, á, tynyshtyq, ádildik ornatam dep soǵysqa attandym de», – degen eken de úndemeı otyrǵan eken. 

SABIRTAŞI

(Bir padişahın üç kızı vardır. Bunlar, babalarına, biri geçkin, biri olgun, biri ham üç nar göndererek evlenmek dileğinde bulunurlar. Padişah onların bu uya­rışlarına biraz öfkelenerek biraz da uyanmış olarak üç ok gönderir. Saçlarını yay edip bunları atacak ve ok kimin kapısına düşerse onunla evleneceklerdir. Büyük ve ortanca kız vezir oğulları ile evlenirler. Küçük kız (Akçakız) sabırsız olduğu için, oku Kaf dağına düşer. Kız bahtının peşinden oraya giderek, Kocabey ile bu­luşur.)

(...)O sırada ne olur, nasıl olur, Akçakız'ın gözleri kamaş kamaş kamaşır; yu­mul yumul yumulur. Neden sonra Kocabey, iki eliyle iki gözünü siler de, başını kaldırıp bakar ki ne baksın! O üstü açık, dört duvar yok yerde, kat kat üstüne bir sırça saray, dokuz kat göğe örülmüş gidiyor,