Çoçuk hem kaplan

Bu iş İndiyada oldu. Bir çocuk çobandı da gittiydi djungli daayına inekleri otlatmaa. Çobancık, brakıp inek sürüsünü bir dereciin boyunda otlasın, kendisi bütün gün dereciktä balık tuttu.Avşamnän çocuk başladı toplamaa inekleri.

Bir inek yoktu. Çocuk aaradı bu inää birkaç saat, ama bulamadı da pek korktu. Ama taa aaramaa onu yoktu nicä : başladıcaan aaramaa kayıp inää, kalan ineklär taa o moment daalışardılar. Çocuk kararladı götürsün sürüyü küüyä, orada o haydadı inekleri insannarın aullarına, kimseyä sölämeyip kayıp inek için, tezicik döndü djungli daayına aaramaa kaybelmiş inää.

Başladı karannık olmaa. Daayın içindä taa da görünmääzdi, ama çocuk hep aarardı, hep gidärdi ba oyanı, ba buyanı. Bölä aarayarak, o kendi da annayamadı, nasıl etişti daayın bir orta erinä, neredä vardı bir küçük meydancık.

Olduydu dübüdüz karannık. Neredänsä başladı işidilmää canavar uluması. Çobancık taa da korktu. Çok düşündü, ne yapsın, da aklı verdi pinsin bir balaban aaca, da orada gecelesin. Ölä dä yaptı. Pinip aacın tepesinä, yorgun çocuk osaat uyudu.

Gecenin bir vakıdında aaç ansızdan başladı sallanmaa çocuk uyandı. O baktı aşaa, da onun karardı gözleri korkudan : aaçın altında dururdu bir büük kaplan, angısı şafklı gözlerinnän bakardı uz ona dooru. Geçti birkaç saat, ama kaplan gitmääzdi : o, bezbelli, istemääzdi kurbanını kaybetmää.

Kaplan ulumaa başladı, yukarı atlamaa çekettiydi, savaşardı tutunmaa çocucaan ayaklarından. Çobancık aalaardı, baarınardı : o görärdi, ani kaplan tezdä, atlayıp, var nicä tutunsun ondan da çeksin onu aşaa.

Aydınandı. Çocuk sandı, ani kaplan gidecek. Ama kaplan bütün gün yattı aacın altında. Çocuk zeetlenırdi aacın üstündä, pek acıkmıştı ama korkudan onun aaçlı hem susuzluu geçärdi. Kaplan sa bakardı derecää dooru. Çoçuk kararladı : inip aaçtan kaçmaa, açan kaplan su içmää gidecek. Ama o etiştirämedi.

Çabuk su içip, kaplan geeri döndü, sora ölä üüsek seslän anırdı, ölä yukarı atladı, ani çocuk artık dübüdüz benizini kaybetti, titiremää başladı. Geçti bölä bu gün, geçti taa bir gecä. Geldi ikinci gün. Aaçlıktan, susuzluktan çocuun kafası dönmää başladı.

Ansızdan, kısmetinä, bezbelli, çocuun aklısına geldi bölä bir fikir, angısı onu kurtardı : o tırmandı aaçın taa tepesinä, çıkardı gölmeeni, da başladı saurtmaa onun kafasının üstündä. O istäärdi, ki birkisey görsün onu bu aaçın tepesindä, da ölä kurtulsun.

Bakına-bakına, çoçuk ansızdan büük sevinmeliklän baarmaa başladı. Birdän-birä onun aaçlıı hem susuzluu geçti. O gördü, ani dereciin boyunda durardılar insannar da bakardılar onun saurulan gölmeenä. Onnar düşünärdilär, ne aarer bu çocuk aacın tepesindä?

Çocuk kararladı insannara haber vermää, ani aacın altında büük bela var. O baardı : Korunun aacın altıda kaplan durer! İnsannar işittilär onu. Onnarın birkaçı aldılar tüfeklerini, yavaşıcık yaklaştılar bu aacın altına.

Kaplan sade yukaru bakardı, yaklaşan insannarı göräbilämedi. Avcının birisi,keezleyip, tüfää patlattı. Kaplan erä yıkıldı. Çobancık kurtuldu. O sevineräk, aaçtan indi. İnsannarın arasında o gördü kaybedilmiş inään saabisini. Çocuk aalamaa başladı da annattı hepsini, ne oldu onunnan. Brä ahmaksın dedi avcıların birisi. Bu inek taa avşam kendisi evä geldi!.

Kaplan : tigr
Djungli : ölä daa, neredä aaçlar, gümelär, otlar pek sık büüyerlär hem üüsek olerlar.