Saran bay ve ırğat

Bir vaqıtlarda bir bay adam yaşağan.Ortalıqta ondan da zengin kişi olmağan.Amma saranlıqta da kimseni üstüne çıqarmay eken.Şeherge ketse,yanına böyle qıtıp tuta eken.Asıl şunuñ içün de oña “saran bay” degenler. Bir sefer oña bir adam ırğatlıqqa kele.Saran baynıñ piçen sarpanlarına qora çekmek kerek eken. -Kündelik çalışsañ,qabul etem,-degen bay:-Küneş doğğandan küneş qonğance yahşı çalışsan,bir çuval boğday beririm. Irğat qan-terge pişip çalışa. Üyle ola.Üyleden soñ da çalışa.Ne ise de,bütün kün qızdırğan küneş, nurlarnı toplap,bayır artına qona.Aqşam ola. Endi hesaplaşmaq kerek.Aqşam oldu,-dey. -Nasıl aqşam? -Ya kün doğdu da?! Saran bay ırğatına doğğan aynı köstere, Irğat: -Ya o ne?-dep şaşıp soray. Saran bay mıyığını burup: -Küneşniñ qardaşı,-dey. Irğat meseleni añlay.Tişlerini sıqa da: -Ee,şay olsa çalışacaqmızdır da,-dey. Şu yerde ırğat bir daha çalışmağa başlay.Yarı gece hava,tañ ağara.Irğat ketip evinden çuval alıp kele.Boğday anbarına kireler. Saran bay qopqa-qopqa boğday alıp çuval qoya. Amma çuval tolmay.Bir daha baqsa,eki çuval biri-birine tikilgen. Saran bay: -Ya bu ne?-dep,abdırap soray. Irğat özünü zerre qadar sıqmayıp: -Bumu?Mına bu çuvalnıñ qardaşı,-dey. Saran bay meseleni añlay.Ne yapsın,laçare,eki çuvalnı da boğdayğa toldurmağa mecbur ola.

Qaynaq: Qırımın sesi